Domowa kropielnica Sanktuarium Opatrzności Bożej

Domowa kropielnica z wizerunkiem „Manus Dei” i napisem „Opatrzności Boża, czuwaj nad nami” jest znakiem wiary korzystających z niej domowników oraz ich więzi z Sanktuarium Opatrzności Bożej. Umieszczona w kropielnicy woda święcona może służyć do błogosławieństwa przed wyjściem i po powrocie do domu.

Zanurzając w niej palce i wykonując znak krzyża, wyznajemy naszą wiarę w Chrystusa i wyrzekamy się szatana. To świadectwo, że chcemy budować nasze życie z Bogiem, powierzać Mu każdą chwilę i ufać we wszystkim opiece Bożej Opatrzności. Używając wody święconej, pragniemy zanurzenia w owocach chrztu świętego, który obmywa nas ze śmierci i wprowadza do życia dzieci Bożych. Kropielnica staje się niejako naczyniem łaski – tłumaczy ks. Tadeusz Aleksandrowicz, kustosz Sanktuarium Opatrzności Bożej. – Zanurzając palce w wodzie święconej możemy odmówić także dawną modlitwę: „Przez to święte pokropienie, Panie, odpuść me zgrzeszenie. A tej świętej wody tchnienie niech oddali pokuszenie”.

Kropielnica została wykonana ze stopu cynku i aluminium. Miseczkę na wodę święconą pokrywa dodatkowo powłoka miedziowana i niklowana.  Na szczycie kropielnicy znajduje się wklejka żywiczna z wizerunkiem „Manus Dei”. 

Wymiary:

"plecy" kropielnicy: średnica 8 cm 

miseczka o średnicy 6,5 cm

wysokość: 10,5 cm

otwór na szczycie "pleców" umożliwia stabilne umocowanie kropielnicy na ścianie

Kropielnica jest zapakowana w tekturowe pudełko z okienkiem. We wnętrzu znajduje się folder wyjaśniający przeznaczenie tego naczynia oraz symbolikę wody święconej.

Woda święcona jest sakramentalium, czyli świętym znakiem niewidzialnej, ale realnej łaski. Może stanowić pomoc w osiągnięciu zbawienia i tak traktowali ją wielcy święci. Zaznaczali jednak, że jej używanie wymaga wiary. Nie działa ona własną mocą, ale pomaga nam otworzyć się na działanie Boże. Sakramentalia to narzędzia, które Pan Bóg daje nam do pomocy i ochrony przed złem. Nie mogą być jednak traktowane jak amulet czy rodzaj zabobonu. Sakramenty działają niezależnie od wiary czy intencji, a nawet naszej pobożności. Natomiast sakramentalia, jak gromnica, medalik czy woda święcona, wiążą się z łaską, z której możemy skorzystać.

Woda święcona ma nam przypominać o Bogu, o Jego miłości i nieustannej trosce o człowieka. Jej używanie w postawie skruchy sprawia, że Bóg odpuszcza grzechy powszednie. Każde przeżegnanie się, a więc także wykonanie znaku krzyża z użyciem wody święconej, Kościół związał z przywilejem odpustu cząstkowego, czyli odpuszczeniem części kar za popełnione grzechy. Odpust cząstkowy można ofiarować w swojej intencji lub ofiarować za osobę zmarłą.

Woda święcona przywołuje gest oczyszczenia duchowego. Nawiązuje do sakramentu Chrztu św., w którym zostajemy zanurzeni w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Jezusa. On sam przez zanurzenie się w wody Jordanu wskazał na oczyszczającą moc wody, ale też nadał symbolice obmywania wodą, głębsze znaczenie, uświęcając ją. Przez chrzest stajemy się członkami Kościoła, więc każdorazowe użycie wody święconej przywołuje to wydarzenie, w którym zostaliśmy wszczepieni w Chrystusa.

Uroczyste błogosławienie wody ma miejsce podczas Wigilii Paschalnej, w czasie tak zwanej liturgii chrzcielnej. Śpiewana jest wtedy Litania do Wszystkich Świętych. Później celebrans zanurza symbolizujący Chrystusa paschał w naczyniu z wodą, odmawiając modlitwę. W innym czasie, kapłan może w każdej chwili pobłogosławić wodę. Wystarczy udać się z butelką po wodzie do swojej parafii. Przez obrzęd błogosławieństwa woda zostaje wyłączona ze zwykłego użytku i zyskuje właściwość uświęcania.

Wody święconej używa się podczas wielu czynności liturgicznych: podczas Chrztu św., pogrzebu, podczas odwiedzin kolędowych i błogosławienia przedmiotów służących do kultu. Wodą święconą kropi się samochody we wspomnienie św. Krzysztofa, pola przed zasiewem, pokarmy na stół wielkanocny czy plecaki szkolne. Obrzędu aspersji (łac. pokropienie) kapłan może także dokonać w miejsce aktu pokutnego w trakcie liturgii.

Woda święcona jest używana w czasie egzorcyzmów. Ale można ją stosować także w osobistej walce duchowej, używając jej w przezwyciężaniu pokus złego ducha. Wieczorem warto posłużyć się nią dla oczyszczenia duszy z grzechów powszednich minionego dnia.