Święty Wojciech, biskup i męczennik (ok. 956 – 997) pochodził z Libic w Czechach. Wywodził się z możnego czeskiego rodu Sławnikowiców. Odebrał wszechstronne wykształcenie, przede wszystkim w Niemczech, i poznał najważniejsze duchowe centra aktywne we współczesnej sobie Europie. Dwukrotnie, w latach 983 – 989 i ponownie od 992 do 994 roku był biskupem Pragi. Kierował stamtąd misjami chrystianizacyjnymi wysyłanymi na Słowację. Dwukrotnie opuszczał swą diecezję z powodu brutalności i zatwardziałości w pogaństwie swych wiernych. Nie mogąc wrócić do Ojczyzny, udał się z polecenia księcia Polski, Bolesława I Chrobrego jako misjonarz na ziemie zamieszkałe przez Prusów, którzy zamordowali go w czasie jednej z wypraw misyjnych.

Jego ciało wykupił od Prusów Bolesław Chrobry i jako relikwie świętego polecił uroczyście złożyć w świątyni katedralnej w Gnieźnie – pierwszej polskiej metropolii kościelnej ustanowionej w roku 1000.

Jego kult przetrwał prze wieki. U jego grobu kilkukrotnie podczas swoich pielgrzymek do Polski modlił się św. Jan Paweł II.